van de redactie Makkum 25-07-2025

Wie vandaag langs Markt 25 in Makkum wandelt, ziet niets dat nog direct herinnert aan de warme, kleurrijke wereld van Gerrie’s Hobby Hûske. Maar voor velen zit het daar nog – in het hart. Geopend door Gerrie Ruward, een vrouw met gouden handen en een passie voor het maken van kaarten. Haar man Oene, beroepschauffeur en steunpilaar, stond achter haar droom. Samen begonnen ze een plek waar creativiteit en aandacht voor detail samenkwamen.

 

Toen Gerrie op 19 februari 2011 overleed, was het verdriet groot. Maar Oene hield haar droom levend. Hij zette de winkel voort, met haar naam op de gevel, haar geest in elk hoekje van de zaak. In 2013 werd Gerrie’s Hobby Hûske zelfs genomineerd voor Ondernemer van het Jaar  – een eerbetoon aan de liefde en toewijding waarmee het was opgebouwd.

 

Rond 2018 viel het doek voor de winkel in Makkum. Oene verhuisde, maar bleef actief met een webwinkel. Het was pas in het najaar van 2020 dat hij besloot te stoppen – het huurcontract liep af, corona gooide roet in het eten, en de wereld ging in lockdown. “Het was gewoon op,” zegt Oene nu, zonder spijt, maar met een zweem van weemoed. De deur ging dicht, maar het verhaal bleef.

 

En vandaag, zomaar op een zomerdag, komen we Oene opnieuw tegen. Terug in Makkum, waar hij nu alweer een paar jaar woont. Hij zit voor het huis, sleutelt aan de website, lost een sudoku op, en heeft wat spulletjes uitgestald op een klein kraampje naast de deur. Mensen lopen voorbij, blijven even staan, stellen een vraag. Oene glimlacht, vertelt. Soms over de kaarten, soms over vroeger. Over Gerrie.

 

Oene Ruward in zijn 'pop-up' kraampje...

van de redactie Makkum 25-07-2025

Vrijdag 25 juli stond het trainingsveld van V.V. Makkum helemaal in het teken van kinderen van 4 t/m 12 jaar. Onder ideale weersomstandigheden en met een mooie opkomst genoten de kinderen van een middag vol sportieve, creatieve en vooral vrolijke activiteiten tijdens het Simmerfeest Makkum.

Er was voor ieder wat wils. De jonge deelnemers konden zich uitleven met boogschieten, dansen met een echte dansjuf, of zelfs even DJ zijn achter een professionele draaitafel. Daarnaast konden ze oefenen met sportmateriaal dat ze normaal niet gebruiken, wat voor veel verrassende uitdagingen zorgde.

Al volop aan het studeren voor het slotakkoord deze middag.

 

Toch waren er twee absolute toppers: de waterglijbaan en de klimtoestellen. De waterglijbaan eindigde in een grote bak water en dat was hét recept voor eindeloos plezier. Kinderen roetsjten er keer op keer vanaf, nat, blij en onvermoeibaar. Tussendoor even een gratis wafel met slagroom scoren bij de kraam – de geur was onweerstaanbaar – een beker limonade erbij, en hop: weer door!

 

De klimtoestellen boden ook volop uitdaging. Sommigen leken wel de 'Mount Everest' te beklimmen, zo vaak gingen ze naar boven. Het enthousiasme was aanstekelijk en de energie oneindig.

 

Een drukte van jewelste.....

 

Ochtendvoetbal met een kleine kink in de kabel

’s Ochtends stond er ook een voetbalactiviteit op het programma. Voor de jongere kinderen was dit nog een succes, maar het onderdeel voor 12+  moest helaas worden geannuleerd vanwege te weinig aanmeldingen. Achteraf bleek dat veel ouders en kinderen hier simpelweg niet van op de hoogte waren – iets om bij een volgende editie zeker mee te nemen in de communicatie.

 

Conclusie

Het kinderprogramma van het Simmerfeest Makkum was een groot succes. Een middag vol lachen, klimmen, glijden, dansen en vooral genieten – met dank aan alle vrijwilligers en organisatoren die dit mogelijk maakten. Op naar volgend jaar!

van de redactie Makkum 22-07-2025

Na de traditionele opening door beide voorzitters van de K.V. Makkum, geen tweelingen maar wel als zodanig gekleed voor het geval dat, was het aan Jan Nauta om het programma middels muziek te openen. Een hele goede keuze. Mooi op de achtergrond want het is tenslotte een reünie en even bij praten hoort daarbij zorgde hij voor de juiste atmosfeer. Na zijn eerste optreden was het de beurt aan de tweeling Anker.

Hans – de jongste van het duo Anker & Anker – trapte het hoorcollege af. En hoe! Op z’n Hans’ – met flair, scherpe grappen en vooral met sneren naar zijn iets oudere broer Wim – had hij de zaal binnen de kortste keren op z’n hand. De aanwezigen hingen aan zijn lippen.

 

Wim kwam in 1953 als eerste ter wereld, rechtstreeks uit een ei van vermoedelijk struisvogelformaat. Een kwartier later volgde Hans, iets minder gehaast, maar met minstens zoveel temperament. 

 

Wim (1981) en Hans (1979) – jaartallen die slaan op het begin van hun carrière, niet op hun geboorte, al zou dat bij juristen kunnen – werkten beide bij een verschillend advocatenkantoor, maar besloten in 1991 de krachten te bundelen in 'Anker & Anker Strafrechtadvocaten'. Ze stonden altijd aan de zijde van de verdachte(n), en dan ook alleen van hen. Dus geen slachtofferhulp of belangenbehartiging voor wraakzuchtige exen – nee hoor, enkel de verdachte. En altijd met de heilige overtuiging: 'iemand is pas schuldig als een rechter dat zegt.'  Niet eerder! Ook niet als het al in de krant stond, op Twitter was verschenen of op een bierviltje stond gekrast.

 

Hans en Wim Anker

 

Hun kantoor was gevestigd aan de Ossekop 11 in Leeuwarden – een pittoresk straatje zonder parkeergelegenheid. Geen probleem, want 98% van de cliënten zat achter slot en grendel, en de resterende 2% had een rijontzegging. Kwestie van doelgroepgericht denken.

 

Hun werk was vooral principieel. Dat betekent in hun geval: je doet wat juist is, ook als het je niets oplevert. En dat bleek, want bijna 70% van de zaken was “pro deo”. Misschien lag dat aan de opvoeding: vader Anker was een socialist in hart en nieren.

 

Wim haalde als voorbeeld een bekende zaak aan: de ‘Voice of Holland’-rel. In het programma *BOOS* werden meerdere heren beschuldigd van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Uiteindelijk werd alles geseponeerd, maar de carrière van de betrokkenen was inmiddels over en uit. Kleine side note: in Nederland mogen bij beroemde verdachten de volledige namen worden genoemd. Dus ja, kranten stonden toen vol met Marco Borsato, Jeroen Rietbergen en – iets minder beroemd blijkbaar – Ali B. (Voor minder bekende Nederlanders geldt immers: Ferdi E. of Robert M.:)

 

Een ander hoogtepunt – en dat bedoelen we letterlijk – was de '3%-correctiezaak' rond de flitspalen. In december 1995 kreeg het duo het voor elkaar dat de Hoge Raad hun verweer over de correctie honoreerde. Gevolg: tienduizenden boetes terugbetaald, zelfs een paar dure auto’s terug naar hun rechtmatige (en soms inmiddels weer gearresteerde) eigenaars. En de beloning voor al dat werk? Vijf flessen Beerenburg. Niet per se de dekkende advocaatvergoeding, maar wel vloeibaar en Fries en o zo welkom.

 

 

Dan nog even een juridische quiz: 'is ontsnappen uit de gevangenis strafbaar?' Nee dus! Maar 'helpen bij een ontsnapping?' Zeker weten Ja! Daar komt het volgende pareltje vandaan: De zaak van de plunjezak. Een gevangene kreeg ontslag (uit de gevangenis, niet van zijn baan – voor de duidelijkheid). Zijn spulletjes – en zijn parkiet in kooi (een soort matroesjka van opsluiting) – gingen in een plunjezak. Zijn buurman, een klein maar ondernemend heerschap, besloot met toestemming ook in die zak te kruipen. En jawel, hij ontsnapte! Fijn voor hem, maar helaas voor de ontslagene. Een paar weken later bleek dat dat ontslag ineens een jaar verlenging werd, omdat zo’n hulpvaardigheid nou net niet door de wet wordt gewaardeerd.

 

Over die parkiet gesproken: Hans vond het toch wel zielig, zo’n onschuldig beestje in een kooi ín een cel. Een soort EBI voor gevleugelde gevangenen. Maar een aanwezige cipier vertelde na afloop, onder het genot van een beerenburgje: parkieten mochten ooit vrij rondvliegen, maar één ongelukkig vogeltje en een plots dichtslaande celdeur maakten daar een einde aan. Sindsdien: verplicht kooiverblijf. Gelukkig heeft het duo Anker & Anker nooit kennis gehad van dit voorval, want anders had het ministerie nu nóg met een trauma gezeten.

 

Recht en orde ontmoeten elkaar. Natuurlijk een uitwisseling van kennis bij een drankje naderhand.

 

Een andere memorabele zaak: Ferdi E. Na negen jaar hechtenis mocht hij vertrekken. Mét een banksaldo van ruim zeven ton. Niet door criminele activiteiten (deze keer), maar gewoon omdat zijn WAO doorliep tijdens de detentie. Heel Nederland in rep en roer, maar ja: regels zijn regels, en Wim Anker kende ze beter dan wie dan ook.

 

In 2021 was het klaar. De broers Anker sloten hun praktijk af. De regie hielden ze altijd zelf. Als een cliënt met te veel “eisen en wensen” kwam, legden ze de zaak gewoon neer. De druk nam de laatste jaren toe. Het werd harder. Dwingender. En minder gezellig.

 

Wim sluit af met: er waren twee échte hoogtepunten: in 2010 een lezing samen met Hank Heijn over de ontvoering van haar man Gerrit Jan. Indrukwekkend, menselijk en groots. En het tweede hoogtepunt? De eerste vijftien minuten van zijn leven. Toen hij nog even onverdeeld alleen was, voordat broertje Hans uit het ei kwam. Maar goed, zoals hij zelf zei: “Das war einmal.”

 

 

 

Prachtige opkomst bij de jaarlijkse reunie van de K.V. Makkum

van de redactie Makkum 17-07-2025

Ook dit jaar belooft de Makkumer Merke weer een bruisend feest te worden. De braderie valt samen met de opening van de kermis en zal weer veel bezoekers trekken. Het is vandaag voor een braderie bezoek aangenaam weer. Zoals elk jaar komen mensen vaak in golven, en veel Makkumers maken meerdere rondjes over de markt — sommigen zelfs twee of drie keer.

 

Gezellige drukte op de braderie in het centrum.

 

De officiële aftrap van de Merke is op vrijdagavond, met een grote feestquiz in de feesttent. Daarmee begint een voor sommigen héél lang weekend vol 'tent' activiteiten.

 

Een belangrijk onderdeel van de Merke is het kaatsen, met wedstrijden op hoog niveau. Op zaterdag wordt de hoofdklasse verkaatst, gevolgd door de jongenspartij op zondag. Op maandag zijn de heren senioren en dames senioren aan de beurt. Deze partijen zijn allemaal officiële K.N.K.B.-wedstrijden. Op dinsdag, de slotdag, vindt de grote Merke ledenpartij plaats in vele klassen.

 

Een niet te missen moment is de jaarlijkse reünie op maandagochtend. Wij hebben ons laten vertellen dat dit jaar ‘de heeren Anker’ van de partij zullen zijn.

 

Kortom: de Makkumer Merke staat weer voor de deur — een feestweek vol sfeer, voornamelijk 'kijk' sport en samenzijn.

 

Persbericht Makkum 14-07-2025

Bibliotheken Mar en Fean heeft de officiële certificering behaald van de Certificeringsorganisatie Bibliotheekwerk, Cultuur en Taal (CBCT). En niet alleen dat: we behaalden een hoge score, ruim boven het landelijk gemiddelde. Een prachtige erkenning voor onze kwaliteit én koers als Mienskipsbibliotheek.

 

"De Mienskipsbibliotheek is zichtbaar in alle onderdelen van Bibliotheken Mar en Fean. Van collectie tot activiteiten. Van projecten tot de inrichting van de nieuwe vestigingen. Aan alles is goed te zien dat ontmoeting en ontwikkeling centraal staan bij alles wat Bibliotheken Mar en Fean doet.” – CBCT-auditrapport.

 

De certificering onderstreept onze rol als betrokken, innovatieve en verbindende bibliotheek. Bibliotheken Mar en Fean is een plek waar je welkom bent, je kunt ontwikkelen en anderen kunt ontmoeten. Maar het is méér dan een plek alleen: we zijn ook expert, wegwijzer en samenwerkingspartner in maatschappelijke opgaven.

Samen met inwoners, gemeenten en partners bouwen we aan een toekomstbestendige Mienskipsbibliotheek. Dat doen we door samen te werken aan maatschappelijke opgaven en activiteiten te ontwikkelen mét de mienskip – voor jong en oud, in stad en dorp.

 

© Eigen foto’s. V.l.n.r. Wethouder Sippy van der Meer (gemeente de Fryske Marren), directeur-bestuurder Rixt Heegsma en wethouder Petra van den Akker (gemeente Súdwest-Fryslân).

 

“De Bibliotheek is veel meer dan een plek waar je boeken leent. Het is een plek waar je kunt leren, tips en hulp krijgt en waar je andere mensen kunt leren kennen. Of het nu gaat om workshops, hulp bij lezen en schrijven of omgaan met de computer. De Bibliotheek is er voor iedereen. Deze uitkomst bevestigt wat wij ook zien. Bibliotheken Mar en Fean is ontzettend belangrijk voor onze dorpen en steden. Van harte gefeliciteerd met deze mooie erkenning.” – Petra van den Akker - Wethouder Gemeente Súdwest Fryslân.

Dankzij de betrokkenheid van medewerkers, vrijwilligers, partners én bezoekers laten we zien hoe de Bibliotheek midden in de samenleving staat. We zijn trots op deze erkenning en kijken vol energie vooruit!

 

 

van de redactie Makkum 11-07-2025

In de Waag in Makkum vindt een tentoonstelling van originele vondsten uit het wrak, gezonken rond 1752 bij Hoorn, plaats. De vondst van een Makkumer Tjalk, bijna volledig begraven in het slik, was het eerste echte bewijs van de handel met Holland. Een "bewijs" van het verhaal Mokum gebouwd met stenen uit Makkum?

 

De expositie is gratis te bezoeken op donderdag-, vrijdag- en zaterdagmiddag. Tijdens de expositie draait dan ook de film 'Het geluk van Makkum'. Deze film vertelt over de geschiedenis van het Makkumer Aardewerk.

 

De stichting âld Makkum zou de Waag graag vaker openstellen, maar daarvoor zijn nog meer vrijwilligers nodig. Mocht u interesse heben, dan graag een mailtje naar info@aldmakkum.nl

De Waag in Makkum. Hier is de expositie en de film te bekijken

van de redactie Makkum 09-07-2025

Het was een bewuste keuze, maar o zo moeilijk. Want het werk is nog steeds zó leuk. En toch... na 45 jaar in het onderwijs is het tijd voor iets nieuws. Iets voor mijzelf. Al weet ik nog niet precies wat. Eerst maar eens thuis opruimen en opknappen. Want elk hoekje ademt daar ‘school’.

Mijn loopbaan begon in Ried, en daarna werkte ik 28 jaar in Makkum. Altijd bij groep 1 en 2 – of, nou ja, met af en toe een kort uitstapje naar de bovenbouw. Zelfs een keertje als directeur, maar altijd als invaller. Mijn hart, dat ligt bij de kleintjes. De nieuwsgierigheid, de verwondering, het spelen... dáár ligt mijn leven.

Juf Petra neemt vele cadeautjes aan, maar nog veel meer lieve woorden.

 

Is er veel veranderd in al die jaren? Ja. En toch ook weer niet. Vroeger waren groep 1 en 2 meer een soort bewaarschool. Nu is het een rijke leeromgeving geworden. We leren spelenderwijs, vaak in de kring. Kinderen nemen fruit mee van thuis, en dan kijken we samen: zijn er meer bananen of appels? Of we bouwen torens in de bouwhoek en meten wie de hoogste heeft. We tekenen stoombootjes met schoorstenen, waar dan rookwolkjes bij komen – prachtige ronde lijnen die weer helpen bij het leren schrijven. We spelen met letters, met cijfers, met taal. Alles in thema’s, zonder druk, maar stiekem worden de kinderen al best goed voorbereid op groep 3.

Afscheid nemen deed ik vorige week donderdag in Makkum. Iedereen die wilde, kon even langskomen op school – en daar werd ook écht gebruik van gemaakt. Zaterdag deden we het nog eens over in Ried. Ook daar was het gezellig, warm en vertrouwd. Maar nu is het dan toch echt mooi geweest. Vrijdag is mijn laatste schooldag. Juf Petra gaat met pensioen.

 

En toch… toen een klein meisje me aankeek en zei: "Juf, als je klaar bent met je pensioen… dan kom je toch gewoon terug?" …werd het ineens weer even heel moeilijk.

In de rij om afscheid te mogen nemen van Juf Petra.