centraal in sfeervolle expositie in Doniakerk.
en bouwen op boerenerven mogelijk.
Visserijdagen 2025
Makkum maakt zich op voor een feest!
van de redactie Makkum 28-07-2025
Over ruim drie weken barst het weer los in Makkum: de Visserijdagen 2025 staan voor de deur! Wat in 2003 begon als een nieuw initiatief van de kersvers opgerichte Stichting Visserijdagen Makkum, is inmiddels uitgegroeid tot een geliefde traditie, waar jong en oud iedere twee jaar reikhalzend naar uitkijkt.
De eerste editie van de moderne Visserijdagen werd meteen een daverend succes. Het weer werkte mee, de sfeer was uitgelaten en het programma indrukwekkend veelzijdig. De aftrap vond plaats op de donderdagavond met het onofficiële startsein: Leugenbollepop op het plein. Wat volgde waren twee dagen vol levendigheid, historie, spektakel en meer muziek.
Op iedere hoek van het dorp viel wel iets te beleven. Tjeerd Lutgendorff gaf een demonstratie hoefbeslag, waarbij een Fries op het plein van nieuwe hoefijzers werd voorzien. De pieremachochel-optocht trok veel bekijks: een kleurrijke stoet van zelfgemaakte vaartuigen voer feestelijk door de Krommesloot en de Kleine Zijlroede, muzikaal begeleid door een deel van het korps *Hallelujah* op een eigen boot.
Ondertussen was Bertus Bijlsma met zijn draaiorgel te vinden bij het Waaggebouw – een plek waar hij in die jaren vaak stond en inmiddels bijna een symbool was geworden, door zijn vertrouwde aanwezigheid, tijdens festiviteiten.
De braderie bracht een bonte mix van een kinderrommelmarkt, kunstmarkt en straatartiesten. Overal zongen shantikoren hun zeemansliederen, en in de grote feesttent op het haventerrein werd tot in de late uurtjes gedanst. Ook de eerste Neptunus en Zeemeermin werden die editie gepresenteerd – een eer die toen te beurt viel aan Bianca Vogelzang en Hendrik Bonthuis.
Kinderen konden zich uitleven tijdens de zeilwedstrijden met klompbootjes, terwijl langs de kades sleepbootjes hun rondjes trokken. Fraai gepavoiseerde vissersschepen lagen glimmend te pronken in de haven. En wie trek had, kon terecht bij het visbakken – verser kon haast niet.
In datzelfde jaar vond ook de allereerste editie van de roeiwedstrijd ‘De Slag om Makkum’ plaats.
En zo blijft het ultieme hoogtepunt van elke editie toch steeds weer de kroning van de nieuwe Zeemeermin en haar Neptunus. Wie dit jaar deze eervolle rollen mogen vervullen? Dat blijft nog even geheim… maar één ding is zeker: Visserijdagen 2025 beloven opnieuw onvergetelijke dagen te worden.

Visserijdagen van weleer: roeispanen, spandoeken en zeemeerminnen
Zo’n 32 jaar geleden vonden de, of in elk geval één van de laatste 'klassieke' visserijdagen plaats. En toen stond toen het roeien centraal. De *Leeuwarder Courant* van 12 juli 1971 meldde al dat “de meeste ploegen zich in het zweet werkten, en in de harde strijd zelfs een roeispaan sneuvelde.” Eén ploeg dacht vanwege de hitte een flesje bier mee te smokkelen aan boord, maar werd resoluut teruggefloten: “Er moest hard geroeid worden en geen pleziertochtje van worden gemaakt!”
Niet alleen in 1971, maar ook in de jaren daarvoor was het roeien een vaste publiekstrekker. Soms liep de spanning zó hoog op, dat de roeispanen even dreigden te worden ingezet als slagwapen. Gelukkig bleef het bij wat verbale stuiptrekkingen, en kon het publiek genieten van een sportieve en – laten we zeggen – levendige wedstrijd.
In 1970 waren de festiviteiten opnieuw groots en uitbundig. Naast het roeien viel vooral een opvallend protest op: de eigenaren van de *WON 27* grepen de gelegenheid aan om met een spandoek hun onvrede over het visserijbeleid te uiten. Hun boodschap was niet mis te verstaan: "De visser is er niet mee gebaat, als men de Wadden verrotten laat."
Een jaar eerder, in 1969, was het programma minstens zo gevarieerd. Een stormbaan, een expositie van miniatuurorgels en oude kermisattracties in het Waaggebouw, en mogelijk zelfs een potje sprietslaan en zwemmen stonden op het affiche. De WON 23 voer met een levensgrote zeemeermin in de netten mee, terwijl een andere visser zijn boot versierde met de tekst: “Wat de toekomst brengen moge.” Zelfs het gemeentebestuur van Wonseradeel was van de partij. Burgemeester Oosterhof nam plaats op het admiraalschip en voer statig mee in de vlootschouw.
Het moge duidelijk zijn: visserijdagen waren niet alleen voor de vissers, maar ook voor het publiek een spektakel vol strijd, humor en een flinke scheut nostalgie.