Graafploeg BAM worstelt met vette klei
...uren werk om door de klei de gevel te bereiken...
Redactie Makkum 10-09-2022
Ze zijn al een tijdje bezig in Makkum, maar het wordt nu zichtbaarder omdat ze aan en langs de Touwenlaan werken. De graafploeg van BAM legt glasvezelkabel door de straten en tot aan de gevels van de huizen. Dit laatste natuurlijk alleen als u daarvoor toestemming heeft gegeven.
Makkumers die de informatie avond hebben bezocht, of zich op een andere manier kennis eigen hebben gemaakt, weten dat het laatste stuk kabel naar de gevel ondergronds gebeurd. Dit kan middels boren, of zoals hier in Makkum gebeurd met een soort klophamer ‘grondraket’. In principe wordt er een put gegraven aan de stoepkant en een put ter grootte van een paar stoeptegels bij de gevel. Een compressor beweegt de cilinder van de grondraket, een zuiger, waardoor de raket door de grond slaat. Door de verplaatsing van de bodemraket ontstaat zo een tunnel. De grondkabels of leidingen kunnen dan eenvoudig meegetrokken worden.
Maar hoe ziet zoiets er nu uit en werkt het werkelijk zo soepel als het wordt voorgeschoteld. Vaak waarschijnlijk wel. Zeker als alle kabels en leidingen die door een tuin lopen netjes zijn aangemeld bij het Kabels- en Leidingen Informatiecentrum (Klic). Maar soms ook niet!
De coördinator van de graafploeg vertelt ons dat de klei overal in Friesland, en dus waarschijnlijk overal waar vette kleigrond zit, voor behoorlijke problemen kan zorgen. En ook al verstaan we er geen woord van, maar uit de stemverheffingen en de agitatie begrijpen we wel, dat het op de Touwenlaan aan de zuidzijde ook voor grote problemen zorgt.
De grondraket wordt in positie gebracht. De waterpas moet zorgen dat het horizontaal goed gaat. Het overige gaat op zicht.Hier is de kleilaag zo stug, dat er na een meter of tien vanaf de stoep een gat gegraven moet worden. De ‘grondraket’ komt gewoon niet verder. Hij smoort in de vette klei. Het is overigens niet helemaal duidelijk geworden hoeveel meter er in één keer kan worden afgelegd. Op een gegeven moment is de lengte van de compressorslang de max. Met een graafmachine in de tuin wordt het gat groter en groter en dieper en dieper. Vanaf dit punt wordt een tweede poging gewaagd. Ook deze strand. Uiteindelijk is de hele graafploeg er mee bezig. Om de beurt op de ouderwetse methode graven. Met de schep dus. Vier uur later is het nog steeds niet gelukt om de glasvezelkabel bij de gevel te krijgen.
Spreekt voor zich. Ouderwets graven is nodig.
De volgende dag is de ploeg nog meer dan een uur aan het graven voordat het eindelijk lukt om het laatste stukje alsnog met de ‘grondraket’ te overbruggen. Met veel inzet is geprobeerd de tuin weer in orde te brengen. Egaliseren en graszaad strooien moeten alle sporen van het graven weer wegwerken. Waarschijnlijk levert het echter toch wel blijvende schade op aan de grasmat.