Vrijheidsconcert brengt
oorlog, herinnering en bevrijding tot leven

Redactie avdw Makkum 06-05-2025

Het weekend voorafgaande aan bevrijdingsdag in Makkum kende een muzikale opbouw, georganiseerd door de Koninginnevereniging. Vrijdag trapten vier bands af, zaterdag volgden solisten met de Superband en maandag sloot Hallelujah af met een aangrijpend concert.

Op bevrijdingsdag stond het Vrijheidsconcert van Hallelujah op het programma. Het concert werd geopend met een optreden van Cleo Vermuyen,. Cleo heeft Nederlands gestudeerd in Groningen. En ging na haar studie werken bij Cultuurhuis Planck in Katwijk. Zij doet daar de fondsenwerving en social media. Daarnaast verzorgt ze theatervoorstellingen voor kinderen, schrijft gedichten en zingt. In Makkum bracht ze drie stukken muzikale poëzie. Ze maakt zelf haar begeleidende muziek op een loopstation. Over deze begeleiding heen zingt en spreekt ze haar teksten. Voor dit optreden bestudeerde ze de geschiedenis van Makkum in de oorlogsjaren en schreef ze een stuk speciaal voor de viering van 80 jaar vrijheid. Waarschijnlijk waren er maar weinigen die deze kunstvorm kenden, maar het maakte absoluut indruk. Het Vrijheidsconcert werd vervolgd met een optreden van Anna Oppendijk, Anna woont tegenwoordig in Bolsward, maar groeide op in Makkum. Aanvankelijk zong ze alleen op haar kamertje en liet haar stem niet aan anderen horen. Maar gelukkig overwon ze haar angst om voor publiek op te treden. Ze deed mee aan het SBS 6 programma "3 minutes of fame". Daarnaast nam ze een single op (en ze gaat binnenkort weer de studio in) bij Nico Outhuijse (voormalig drummer van De Kast). Haar stem wordt omschreven als indrukwekkend en herkenbaar. En dat is haar stem ook. Anna bracht een vijftal nummers ten gehore en werd beloond met een staande ovatie.

Na beide solisten betraden de leden van Hallelujah het podium. Hallelujah Makkum is een veelzijdige muziekvereniging die sinds 1894 actief is in Makkum. De vereniging bestaat uit een harmonieorkest en een drumband/lyrakorps. Dirigent Nynke Jaarsma leidt zowel het harmonieorkest als een nieuw jeugdorkest, dat uit meerdere verenigingen wordt gevormd. Zij studeerde hobo aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam en keerde daarna terug naar haar geboortedorp Makkum, waar ze haar muzikale loopbaan bij Hallelujah voortzet. Meerdere van de uitgevoerde muziekstukken waren tijdens het concert door haar gearrangeerd.

Tijdens het Vrijheidsconcert in Makkum bracht Hallelujah op imponerende wijze een muzikaal eerbetoon aan vrijheid en verleden. In de eerste sessie namen de muzikanten het publiek mee op een reis langs de donkere dagen van de oorlog, de stille herinnering aan hen die vielen, en de vreugde van de uiteindelijke bevrijding.

Het concert opende met het krachtige ‘Hummel Gets the Rockets’. In dit stuk staat het geweld van de oorlog centraal. Met felle ritmes en dreigende harmonieën liet het orkest de spanning en onrust van een bezette wereld voelen. Het werk vormde een krachtige binnenkomer en zette meteen de toon voor het concert. Als tweede werd ‘Remembrance’ uitgevoerd. In dit ingetogen en plechtige muziekstuk stond de herdenking centraal. Het publiek luisterde in stilte terwijl Hallelujah een muzikale ode bracht aan de gevallenen. Deze eerste sessie eindigde met ‘The Oldtimers Medley’, gearrangeerd door Jan van Beekum. Dit vrolijke, herkenbare werk staat symbool voor de bevrijding. Met lichte, dansbare melodieën en een optimistische sfeer werd het eerste blok feestelijk afgesloten. De drie muziekstukken vormden samen een krachtig narratief: van de dreiging van oorlog, via het stilstaan bij verlies, naar het vieren van vrijheid.

In het tweede deel van het bevrijdingsconcert schitterden de Stra-sisters – drie zangeressen met achternamen die op stra eindigen – in samenwerking met Hallelujah. brachten zij swingende versies van Rum and Coca-Cola en Bei mir bist Du shein, met Werner Rinia als speciale gast op gitaar.

In het derde deel bracht Hallelujah het publiek in beweging met Amerikaanse dansmuziek van Glenn Miller. Het concert eindigde groots met het Engelse Pomp and Circumstance, waarbij Land of Hope and Glory door menigeen voorzichtig werd meegezongen.

De toegift We’ll Meet Again, ook gearrangeerd door dirigente Nynke Jaarsma, raakte het publiek. Onder aanvoering van Cleo, Anna, de Stra-sisters Ineke, Marijke en Yldau zong of neuriede iedereen op zijn eigen manier mee. Een fantastisch slot van een fantastisch concert.

Was er dan geen enkel minpuntje? Nee of het moet zijn dat de publieke opkomst veel groter was dan blijkbaar verwacht. Maar dat kan je niet echt een minpuntje noemen toch? In allerijl werden er nog extra zitplaatsen gecreëerd, maar zelfs dat ging soepel en Judith van Lavieren die deze middag als muzikale gids het programma presenteerde kon met een slechts korte vertraging het concert openen.